ပန္မိတဲ့ ဆု

ဘယ္ေသာအခါမွ…….
ရင္မွာ မရွိ၊ မတြယ္ျငိပဲ
စိတ္ထဲရွိေယာင္၊ဟန္ေဆာင္ပလီ
ခ်ဳိသီစကား၊ငါ့ႏုတ္ဖ်ားမွ…

မေျပာလို။ ။

ဘယ္ေသာအခါမွ…..
ယုတ္မာညစ္ညဴး၊ဘီလူးေလာဘ

လိုဆႏၵကို၊ငုတ္လ်ဳိရင္မွာ
ကာဖုန္း၀ွက္ျပီး၊မ်က္ႏွာခ်ဳိးထား
မာယာမ်ားနဲ႕၊ခ်ဥ္းကပ္လာသူမျဖစ္လို။ ။

ဘယ္ေသာအခါမွ……
တဏွာေငြမက္၊ ေရာယွက္ေထြးေႏွင္
ဟန္ေဆာင္ အခ်စ္၊စင္စစ္မဟုတ္
၀တ္ရည္စုတ္ယုံ၊လူပုံဖန္ဆင္း
ရင္တြင္ဘီးလူး၊ရမက္ၾကဴးေသာ
လူယုတ္ေယာက်္ား၊ မျဖစ္လို။ ။

ဘယ္ေသာအခါမွ
ေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္း၊သာေပါင္းညာစား

အထက္ဖားေအာက္ဖိ၊လူအသိေပ်ာက္
အဆင္းေခ်ာက္တြန္း၊မေနာယုတ္မာ
လူသိကၡာမဲ့၊ ဘုရားကဲ့ရဲ႕
သူေတာ္မဲ့ေသာ၊ေယာက္က်္ားလူယုတ္မျဖစ္ပါလို
ပန္ဆုဆို၏။

ျမက္ပင္၊ တိမ္တိုက္နဲ႔ လူ

ညက တုန္းက လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ဆိုေပမဲ့ လမင္း က အရမ္း ကို သာေနတယ္၊ လၾကီးက ပိုျပီး၀ိုင္းစက္လာ သလိုပဲ ေလတခ်က္ေမႊ႕ လိုက္တိုင္း ေဆာက္တည္ရာမဲ့တိမ္တိုက္ေတြက …ပရမ္းပတာေတြျဖစ္ကုန္ေရာ.. ေငြနားကြပ္ တိမ္တိုက္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေတြက ေန႔ဖက္မွာ က်န္ခဲ့ျပီေလ၊ အခုတိမ္ေတြမွာ ေငြနားကြပ္မရွိေတာ့.. အကြပ္မဲ့ၾကမ္း ပရမ္းပတာဆိုေပမဲ့ မိုးေကာင္းကင္ကို ဟီးေလးခိုျပီး မာန္၀င့္ေနတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ ၊ေလာကၾကီးကို အေပၚစီးကေန ၾကည့္ေနမယ္ဆိုတဲ့ တိမ္တိုက္ပ်ံေတြ ေလတစ္ခ်က္ေမြ႔တိုင္း ထားရာေန ေစရာသြားေနရတဲ့ ေဗဒါတပြင့္ေလာက္ေတာင္မွ တန္ဖိုးမရွိေတာ့။ ေလာကစကားနဲ႕ဆိ္ုရင္ေတာ့ အေပၚထပ္အေဆာက္အဦးက အႏွစ္မဲ့ဘ၀ေတြလို႕ဆိုရမလား…

“သား မင္းသူတို႕ကိုအားက်ေနလား”

ေကာင္းကင္ကို ဟီးေလးခိုျပီးေတာ့ ေနၾကတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကို ၾကည္ျပီးေတာ့ ေနတဲ့ ျမစ္ပင္ပုစုေကြးေလးကို ျမက္ပင္အေဖက ေမးေတာ့….

ဟုတ္ကဲ့ .. သားသူတို႕ လိုျဖစ္ခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့ ျမက္ပင္ပုစုေကြးေလးရဲ႕စကားကို ျမက္ပင္အေဖက ၾကားတဲ့အခါ…

“သားေရ.. အားမက်စမ္းပါနဲ႔ မိုးေကာင္းကင္မွာ ေနရလို႔ လြပ္လပ္တယ္မင္းထင္ေနရင္ေတာ့ မွားျပီ၊ သူတို႕ခမ်ာ ေနထြက္ျပီးအရမ္းပူ လာရင္ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္မွာ တဲတိုးျပီးေနတဲ့ လူေတြ လို ပဲ စစ္ ေဆးေရးေတြေရာက္ လာရင္ ဖယ္ေပး၊ ဖ်က္ေပးရတယ္၊ ေနာက္ျပီး ေလတိုက္ လာတဲ့ အခါ စည္ပင္အခြန္မေပးနိုင္လို႕ေလွ်ာက္ျပီးေျပးေနရတဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေစ်းသည္လို ေနရာ တက် မေနနိုင္ျဖစ္ရတယ္၊ ျပီးေတာ့ ေကာင္း ကင္ရဲ႕ ဘုရင္လို႕ ေျပာေနတဲ့ ေနမင္းၾကီးရဲ႕အလို အရ ေန႕တိုင္း မွာ အခ်ိန္တိုင္းမွာ အေရာင္ေတြေျပာင္းျပီး ေနၾကရတာ ပါကြာ သူမ်ားႏွေခါင္းနဲ႕အသက္ရွဴေနၾကတာ ေလ။ ဘာလဲဟိုတခါက တိမ္တိုက္ေတြနဲ႔ရန္ျဖစ္ထား လို႕စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ ေနလား ျပီးေတာ့ ေျမၾကီးေပၚက နင္းျပား လို႕ အေခၚခံရတာ ကို သား၀မ္းနည္းေနလား”

“ဟုတ္တယ္အေဖ..ဒီတုံးက သူတို႔၀တ္ထားတဲ့ အက်ီက ေငြေရာင္ေလးေတြနဲ႕သိပ္လွတယ္..အေဖရ”

“ အား..ငါ့သားအတု ခိုး မွာေနျပီ..ဒါက ခဏေလး အေရာင္တင္ထားတာ.. အခုသားေရွ႕ မွာ ရွိတဲ့ ကတၱရာလမ္း လိုပဲ လူၾကီးေတြ လာမွာ မို႕ ခဏေလးေကာင္းေနတာ ၊ လူၾကီးေတြ လည္း ျပန္ေရာ လမ္းလည္း ပ်က္ေရာ..ဒါသား လည္း ေတြ႔ေနတာ ပဲ၊ အခု လည္း ေကာင္း ကင္ က ဘုရင္ ေနမင္း လာ လို႕ ခဏငွါး ၀တ္တာ ေလ ေနမင္းၾကီး ျပန္ရင္ လူ လုပ္ထားတဲ့ လမ္း ထက္ ေတာင္ ေငြေရာင္ ေတြ က ပ်က္ ျမန္ေသးဟ။

ျပီးေတာ့ သားေရ.. သူတို႕ဘ၀ က သနားစရာပါ ကြာ သူတို႕ပုံေတြၾကည့္ ပါလား ေတာ္ ၾကာ ဘီလူး ပုံ ျဖစ္ လိုက္ ေတာ္ၾကာ မင္းသား ျဖစ္လိုက္ ေတာ္ ၾကာဂြမ္းပုံျဖစ္လိုက္ ဇတ္မင္းသမီးေတြ လို အေရာင္ ေတြေျပာင္း လိုက္..ေမာ လိုက္တာကြာ၊ အခု အေဖတို႕ က ျမက္.. လမ္းေဘးကျမက္ ေမြး လာတုံးကစိမ္းေနတယ္ အခု အရြယ္ေရာက္ လာေတာ့္ လည္း စိမ္းေနတယ္…

ေသခါနီး သက္ ၾကီး ျမက္ ျဖစ္ ေနတာ ေတာင္မွ စိမ္းေနတုံး ပါ ကြာ၊ ဟို နား လမ္းေထာင့္ အိမ္က ကိုၾကြယ္ လိုစီး ပြားေရး သမားမ်ဳိး အလုပ္ကြက္ရေအာင္ ဘယ္သူ႕ဆီ ဘယ္ ေလာက္ ေပးရ၊ ဘာ အတြက္ ဘယ္ ေလာက္လွဴရ မရွိဘူး ကြာ၊ အစိမ္းေရာင္ ျဖစ္ ခြင့္ရ ဖို႕ ဘယ္ သူ႕ ကို မွ ဟန္ လုပ္ ဖားေနစရာ မလို ဘူး ကြာ..နဂုိ ကတည္း ကအစိမ္းေရာင္ပဲေလ… အခု လည္း စိမ္း မယ္ ေနာင္ လည္း စိမ္း မယ္ေပါ့ကြာ။။ ဟုတ္ပီ လား..

အမ္.. ဒီက အေဖေျပာေနတာေတာ့ နား မေထာင္ဘူး.. လူေတြ ရပ္ေျပာေနတဲ့ စကား ကို နားေထာင္ ေနတယ္…သား

ျမက္ပင္ေျပာတဲ့စကား ကို ပ်င္းေနလား…

မဟုတ္ ဘူး အေဖရ … လူေတြေျပာေနတာ က နားေထာင္ ေကာင္း ေနလို႔ ပါ..ဟို မွာၾကည့္ေလ အေဖ.. က်ေနာ္ တို႔ အေရွ႕ အိမ္ကေက်ာင္း အမ ၾကီးေျပာေနတာ ဘယ္ေလာက္လွဴျပီး ျပီ ေနာက္ ဘာ လွဴရမလဲ..ဆိုျပီးေတာ့.. အားက်လို႔ ပါ.. အေဖရာ…။

အျပစ္ မေျပာခ်င္ ဘူး သားေရ မင္း ငယ္ေသးတာ ကိုး.. တခါတုံး ကသားေျပာတဲ့ ေက်ာင္း အမၾကီးက နာမည္ေက်ာ္ဆရာေတာ္ ၾကီးတပါး ထိုင္တဲ့ေက်ာင္း မွာ မုခ္၀ မလွဴရ လို႕ ျပန္ ခဲ့တာဗ် ၊နာ မည္မပါရင္ မလွဴ ဘူး သားေရ…

ျပီးေတာု သား မေတြ႕ ဘူး လားစားစရာမရွိ၊ ေသာက္စရာ မရွိတဲ့ ကေလးေတြ လာရင္ ေခြးနဲ႕ တိုက္ လြတ္ တာ၊ တခါတုံး ကဆိုေကာင္ ေလး တစ္ ေယာက္ အေၾကာက္ လြန္ျပီး ေျပးရင္း ငါ့ ေပၚေတာင္ ရွဴရွဴးေတြ ပန္း ခဲ့ေသး..ငါတို႕ ျမက္ ေလကြာ..သားေရ။

ေနဦးသား အေဖေမးဦးမယ္..လူေတြက ပါးစပ္နဲ႕ေျပာေနတာ က တကယ္ကြာ ဘာမွမရွိရင္ ေန အက်င့္တရားနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ ေကာင္းရင္ရပီဆိုတာ ဒါေပမဲ ဒီကိုယ္က်င့္တရားတို႕ ရိုးသားမႈတို႔၊ သစၥာရွိမႈတို႕ နဲ႕တင္ ေတာင္လို႕ ညားသြားတဲ့ သတိုးသမီးသတိုး သားရွိ လား.. မရွိ ဘူးေနာ္..ေငြနဲ႕ ပစ္၀ယ္ျပီး လက္ ဖြဲ႔ ပစၥည္း အေ၀ မတည့္ တာနဲ႕ ညမအိပ္ပဲ ကြဲၾကတာ ပဲဲ ျမင္ ဘူး ပါတယ္သားေရ။

ဒီေတာ့ လူ ေတြ ကိုယ္ က်င့္တရားေဖါက္သလို .. ငါ့သား လည္း အပင္ က်င့္တရား မေဖါက္နဲ႕ ငါတို႔ အပင္ ေတြက ကာဗြန္တိုင္ ေအာက္ဆိုဒ္ကိုရွဴျပီးေတာ့ လူေတြ အတြက္ ေအာက္စီဂ်င္ ကိုျပန္ ထုတ္ ေပးမယ္၊ ျပီးေတာ့ လူေတြေျခနဲ႕နင္း လည္းၾကီးျပင္းေပးရမယ္၊ ေရမေလာင္းလည္း ရွင္သန္ ေပးရမယ္၊ လူေတြ ဘာလုပ္လုပ္ .. ငါတို႔က အျမဲတမ္း ၾကီး ထြားျပီး အစိမ္းေရာင္ရွိေနေအာင္ လုပ္ ဖို႕ပဲစဥ္းစား ပါ ကြာ…။

ေဟာ..ေျပာရင္းဆိုရင္း..ေလေတြတိုက္ လာပီ… မင္း အထင္ၾကီးတဲ့ တိမ္တိုက္ ေတြ အမဲေရာင္ ေျပာင္းျပီး ငိုရေတာ့ မယ္…။

လာသား အေဖတို႔ လက္ ေတြ ျမဲျမဲထား ျပီးေတာ့ အေဖတို႔အရိပ္ ကို ခို ဖို႕ လာတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြကို လုံေအာင္ လြင့္မသြားေအာင္ ကာေပးထား… အပင္ က်င့္တရား နဲ႕ ညီေအာင္ ေနၾကစို႔သားေရ… မိုးရြာ လာျပီ…။ ။

အေဖတစ္ခု သမီးတစ္ခု

အေဖတစ္ခု သားတစ္ခု ဇာတ္ကားကို က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ေလးတုံးကေတာ့ ၾကည့္ဖူးတယ္ အဲဒီရုပ္ရွင္ ဇတ္ကားထဲမွာ ဦးစိန္ျမင့္ သရုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းလြန္းေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြ ငိုၾက လြမ္းၾက.. ေနာက္ဆုံးဦစိန္ျမင့္.. အကယ္ဒမီ ရခဲ့တဲ့ဇာတ္ကားေပါ့ေလ။

အခုက်ေနာ္ကေတာ့ ကံဇာတ္ဆရာလို႔ပဲ ေျပာရေအာင္ေနာ္ .. ရုိက္ေနတဲ့ အေဖတစ္ခု သမီးတစ္ခု ဇာတ္ကားကို ပီျပင္ေအာင္ ကျပေနရတဲ့ သရုပ္ေဆာင္ ေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာင္းေတြက စာေမးပြဲျပီးေတာ့ အခ်ိန္ေတြပိုေနတဲ့ သမီးအတြက္ ဘာ သင္ေပးရမလဲဆိုတာ ကိုေတြးေနမိတယ္.. တက္ရမဲ့ သင္တန္းေတြက ေတာင္ ပုံရာပုံရွိေနတယ္.. ျပီးေတာ့ ေႏြရာသီ ဗုဒၶဘာသာ သင္တန္းေတြ ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္းေတြကလည္း ရွိေနေတာ့.. ေပးတက္ရမလားေပါ့ေလ စဥ္းစားေနရျပန္တယ္။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခဏနားခိုင္းထားေပမဲ့၊ ေနာက္တက္ရမဲ့ ပဥၥမတန္းအတြက္ စာေတြက ိုၾကိဳက်က္ေနတဲ့သမီးကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ ပင့္သက္ခ်ေနမိတယ္၊ သူမ်ားေနာက္မွာ ေနက်န္ခဲ့ရမွာကို ေၾကာက္ေသာသမီး… စာကို ခင္တြယ္ေနေသာ သမီး.. သမီးကို ျပန္ျပီးေမးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ေသာ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ တခါတေလ အျပစ္တင္ခ်င္သည္ ဘာေၾကာင့္မွ ျပန္ျပီးေစာဒကတက္ခြင့္ မရေသာ၊ ျပန္ေမး ခြင့္ မရေသာ ေက်ာင္းစာ ခန္းမ်ားတြင္ စာ သင္ ရမယ့္ ခေလး ကို

က်ေနာ္ သည္ ျပန္ ေမးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ မိတာ ကို ေပါ့၊

ျပီေးတာ့.. သမီးစာဖတ္တာက ပို ျမန္ လာ သလို မွတ္ လည္း မွတ္မိ လာေနတယ္၊ ဒီအက်င့္ လည္း က်ေနာ္ လုပ္ ခဲံတာ ပါ မိသားစုရဲ႔ အိမ္မက္ ဆိုး ကို သမီးဆီေရာက္ မသြားေစ ဖို႕ စိတ္ ဓာတ္ က်မသြား ဖို႕ ၊ ထြက္သမွ် ခေလး ဖတ္စရာ မွန္သမွ်၊ ေရႊေသြး၊ မိုးေသာက္ ပန္း ၊ရတနာ ပန္း ခင္း၊ ပုတုတုေလး၊ သူ ငယ္တန္းကတည္း က စာ လံုးေပါင္းျပီးဖတ္ ေနတဲ့ သမီး ၊ေနာက္ ေတာ့ ပုံျပင္ ေတြဖတ္ လာတယ္၊ သူဖတ္ခ်င္ သမွ်ကာ တြန္းရုပ္ ျပစာ အုပ္မ်ား ကို၊ က်ေနာ္ ၀ယ္မေပး သည့္ တိုင္ ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ျမိဳ႕ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စာ ေပလို႔ေျပာ နိုင္တဲ့ ဘ၀သစ္စာေပက သူ ငယ္ ခ်င္း က သူ႕ စိတ္ ၾကိဳက္ ေမြေႏွာက္ ခြင့္ ျ့ပဳထား တာ မို႕၊ စာ ဖတ္ ျမန္ လာ တာ ေလ၊

ဘ၀သစ္ စာ ေပဆိုတာ က တကည္ လည္း စာ အစုံဆံုး စာ အုပ္ ဆိုင္ ပါ၊ ရွား ပါးစာ အုပ္ ေတြ မွန္ သမွ် ရွိတယ္ ကိုယ္တိုင္ လည္း ဖတ္ျပီး ၊စာအုပ္ က္ိ ၀ါသနာအရ လုပ္ ေနတာ ပါ၊ အထူး သျဖင့္ ဘာ သာ ျပန္ ေတြ က ပိုစုံတယ္၊ က်ေနာ္ ့ အား ကိုးရာေပါ့..ဟီး တကယ္ရွားေနတဲ့ ဘာ သာ ျပန္ ေတြ အေဟာင္းေတြ ကို လက္ လြတ္ မခံ လိုက္ ၀ယ္ တင္ျပီး ထားေနတဲ့ဆိုင္…အျမတ္ အစြန္း ကို ထည့္ မတြက္ ဘူးေလ၊…သူ လို ခ်င္ ေသာ စာ က်ေနာ့္ ဆီမွာ ရွိသလို က်ေနာ္ လို ခ်င္ ေသာ စာ မ်ား လည္း သူ႕ဆီမွာ ရွိေနေတာ့ .. အဆင္ေျပ ေပါ့ ဗ်ာ..သမီး ကၾကား က အျမတ္ရတယ္ သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ စာ အုပ္ ဖတ္ ခြင့္ ရေနတာ ကိုး တခါတေလ သမီး စာ အုပ္ သြား ယူျပီး မဖတ္တဲ့ေန႔ေတြ (ေက်ာင္း ပိတ္ေန႔)ေတြ ကိုယ္တိုင္ သယ္ လာျပီးေပး ဖတ္ခိုင္း တာေလ။

အခု လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ မိနွစ္ သုံးဆယ္ က ယူ ခဲ့တဲ့ ကားတြန္း သုံး အုပ္စလုံး ဖတ္ျပီး အဖြား ကိုေတာင္ ျပန္ ေျပာျပေနပီ။ ေနာက္ျပီး ေတာ့ က်ေနာ့္ ကို လွမ္းေျပာတယ္ “ အေဖေရ.. ကာ တြန္း က စာ နည္း နည္း ေလးတဲ့” ေနာက္ဆို စာ မ်ားတဲ့ ဟာ ပဲ ယူ ေတာ့ မယ္တဲ့..ေလ။

တခါတေလ..စာ အုပ္ကိုယ္စီနဲ႔ ဇိမ္က်ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႕ အိမ္ကို ျဖတ္သြား သူေတြၾကည့္ျပီးျပဳံး သြား ၾကတာ ေတြ႔ရ တယ္။

ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ သား အဖက သီ ခ်င္းၾကိဳက္တယ္.. အၾကိဳက္တူ တဲ့ သီခ်င္းက ကိုေလးျဖဴရဲ႕ အလြမ္း မ်ား ကိုငွက္ရဲ႕ ျမိဳ႕ ျပ လေရာင္ တမ္း ျခင္း … သမီး ငယ္တုံးက သားေခ်ာ့ေတးေလ။

အခုေတာ့ ညဖက္ လသာ တဲ့ ညေတြ မွာ က်ေနာ္ဂစ္တာ တီး ရင္း သမီးကို ဆို ျပေနတဲ့ သီ ခ်င္းေပါ့။

ျမိဳ႕ ျပညေတြ… ခါးသီးစြာ ျဖတ္ သန္းရင္း……….။

ေထရ၀ါဒသို႔ ဦးခိုက္ျခင္း အပိုင္း(၂)

က်ေနာ္အေနနဲ႔ ဘာသာေရးစာေပအေတာ္မ်ားမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ေရးျဖစ္ လည္းဆိုရင္ ၾကီက်ယ္တယ္ လို႔ပဲေျပာ ၾကပါေစ
ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမကို ဗုဒၶအလိုေတာ္က်သိေစခ်င္တယ္..ျမတ္စြာ ဘုရားရဲ႕တကယ့္ဆို လိုရငး္ကဘာ လဲဆိုတာကို က်ေနာ္တို႕ မသိသိေအာင္ၾကိဳးစား အား ထုပ္သင့္တယ္လို႕ က်ေနာ္ယုံၾကည္တယ္ က်ေနာ္ယုံတဲ့ အတိုင္း ဘုရားစကားေတာ္မွန္သမွ်ကို ေပၚယံအသိေလးနဲ႔ တင္ သိျပီးမေနမိေအာင္ေပါ့ေလ ၾကိဳးစားေနမိတယ္ ဆရာရွာတယ္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ သံသယဆူးကို ခ်ဳိးဖို႔ ျပီးေတာ့ မွားေနတဲ့အယူကို အမွန္ေရာက္ ေအာင္ျပေပးဖို႕ ဆရာ ရွာတယ္ ။ခ်ည္းကပ္တယ္ ေမးျမန္းတယ္ ေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္နာတယ္ က်င့္တယ္ ဒီလုပ္ေနရင္းနဲ႔မွသံသယရွိလာရင္ ရင္ထဲမရွင္းလာရင္ ေမးတယ္ မရွင္းရင္ ရွင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့သူကိုညြန္ျပေစတယ္ ညြန္တဲ့ဆီသြားတယ္။

က်ေနာ္ဆိုတဲ့ အေကာင္ကလည္း ရွင္းေလထုံေလေမးခြန္းေတြမ်ားလာေလပါပဲမရွင္းလို႕ရွင္းပါတယ္ဆိုေနမွအဲဒီလို ရွင္းတဲ့ေနရာက ေမး ခြန္းေတြကျပန္ထြက္လာတယ္အဲဒီလိုနဲ႔က်ေနာ့္မွာဆရာေတြမ်ားလာတယ္အသားလည္းနဲနဲက်လာတယ္ ဆိုပါေတာ့..ရင္ထဲလည္းရွင္းတန္သမွ်ရွင္းလာေနျပီေလ၊ အကုန္လံုးေတာ့မရွင္းေသးဘူးဗ်။

ရွင္းတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ လည္း ၊သုတမယညဏ္၊စိႏၱမယညဏ္၊ ဘာ၀နာမယညဏ္ဆိုျပီး တဆင့္ထက္တဆင့္ျမင့္တဲ့ညဏ္ ေတြထဲမွာေတာင္မွ က်ေနာ္ရွင္းတာသုတမယညဏ္ေလးပါဗ်ာ အဲဒီသုတမယညဏ္နဲ႕တင္ရွင္းသင့္သေလာက္ရွင္းဖို႔ က်ေနာ္မ နည္းၾကိဳးစားခဲ့ရတာပါ။
ေနာ္ထပ္ စိႏာၱမယညဏ္ နဲ႕ ဘာ၀နာမယ ညဏ္ေတြအတြက္ လက္က်န္ျဖတ္သန္းရမဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ ၾကိဳးစားရဦးမွာ ေလ..။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ေထရ၀ါဒ ဆိုတာတျခားဘယ္ဘာသာကိုမဆို ေစာ္ကား၊ပုတ္ခတ္၊ အတင္းေျပာခ်င္း အလွ်င္းမရွိဘူး လို႔က်ေနာ္ သင္ခဲ့ရပါတယ္၊ျမတ္စြာဘုရာပြင့္ေတာ္မူလာျခင္းဟာ ေလာကသားအားလံုးအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးကိုေဆာင္ရြက္ဖို႔ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ဒီအတိုင္းလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဟာ၊ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာဂါတန္း လမး္နဲ႔ေတာင္မွ ေလာက အတြက္ လုပ္ေဆာင္ ေတာ္မူသြားတာကို အားလုံးသိျပီးသာပါ။

အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္အိပ္စက္ခိ်န္အလြန္နည္းေနတဲ့ၾကားကအလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့တာကိုေတြးမိတိုင္းရွိခိုးမဆံုးျဖစ္ရပါတယ္
မနက္မိုးေသာက္အာရုံတက္တာနဲ့ဘယ္သူ႕ကိုကူညီရမလဲဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔နုိးေတာ္မူေနပါျပီေတြ႔ျပီဆိုတာနဲ႔အတန္စားမခြဲေရာက္ေအာင္သြားျပီး ခၽႊတ္ေတာ္မူတယ္၊

သစၥာညဏ္ေရာင္အတြက္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာပါရမီျဖည့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ျမတ္စြာဘုရားကိုေတြးမိတိုင္းလည္း
သာသနာေတာ္ရဲ႕တန္ဖိုးကိုပိုျပီးသိလာသလိုခံစားရတယ္၊က်ေနာ္တို႕အခုရွိေနတဲ့အဆံုးအမေတြကိုတကယ္တန္ဖိုးထားတတ္ေနရဲ႕
လားဆိုတာေမးစရာေတြေပါ့၊ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕နုိးထျခင္းဟာျမတ္စြာဘုရားလို အေကာင္ဆံုးႏုိးထျခငး္မဟုတ္ေတာင္မွ ေျခဖ၀ါးေတာ္ေအာက္က ေျခမုန္႕ေလးေလာက္ေတာ့ျမတ္စြာဘုရားကိုအတုခိုးက်င့္ၾကံသင့္ပါတယ္လို႕က်ေနာ္ယံုတယ္ေလ၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
အဆံုးအမ ေတြဟာ လက္ေတြ႕က်င့္နုိင္ဖို႕အထိသိထားတတ္ထားရမဲ့တာ၀န္ဟာက်ေနာ္တို႔အားလံုးမွာရွိပါတယ္၊။

ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕အဆံုးအမတိုင္းဟာ၊သစၥာကိုဦးတည္ေနတယ္၊ပရမတၳသစၥာနဲ႕သမုတိသစၥာကိုဦးတည္ေနတယ္၊ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
အဆံုအမတိုင္းကိုသစၥာျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါမွဘုရားအလိုေတာ္က်ျဖစ္ရမွာပါေနာက္တဆင့္ထပ္ျပီေတြးၾကည့္ရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ညဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ေလးေပါ့။

ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူလာျခင္းအေၾကာင္းအရင္းက ေလာကကို ဘာ၀နာမယညဏ္ျဖင့္ သုညတ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ ဒီအဆင့္ထိ က်ေနာ္တို႕သြားရမွာ အဲဒီမတိုင္ခင္ျပဳက်င့္ရမဲ့ အက်င့္ေတြထဲမွာ အစဥးီက သီလ(ကိုယ္က်င့္သိကၡာ)ဆိုတာ အားလံုးလက္ခံတယ္၊ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႕ဆီမွာ။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာပိုင္း အရမ္းအားနည္း ေနျပီ၊နုိင္ရင္ျပီး ရတာအကုန္ယူဆိုတဲ့
အေဟတုက၀ါဒေတြကို ရင္ထဲမွာထာေနၾကျပီး ေထရ၀ါဒဆိုတာပါးစပ္ေလာက္ပဲက်န္ေနတဲ့အေနထားပါ၊

ေထရ၀ါဒကိုလက္ေတြ႔က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိမိအတၱကိုတတ္နုိင္သေလာက္ခ၀ါခ်ေဆးေၾကာရမယ္ေလ၊ပထမအဆင့္က လူကိုလူလို႔ျမင္တဲ့အျမင္ရွိဖို႔လိုပါတယ္၊ဒုတိယအဆင့္ကလူကိုရုပ္နာမ္အျဖင့္ျမင္ရပါ့မယ္ေနာက္ဆံုးတတိယအဆင့္ေရာက္ေတာ့မွ လူကိုသုညတအဆင့္ျမင္ပါလိမ့္မယ္၊မလြယ္ေတာ့မလြယ္မွန္းသိပါတယ္၊လုပ္ရမွာပါေလ၊ေထရ၀ါဒရႈေထာင့္ကေလာက
ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့…..

ေမတၱာနဲ႔ သုညတ ဒီနွစ္ခုကိုတိတိက်က်ကိုင္စြဲအသုံးခ်ရပါလိမ့္မယ္

မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လြဲေနပါတယ္၊ နဲနဲေလးမဟုတ္ဘူးခင္ဗ် ၊အမ်ားၾကီးကိုလြဲေနပါတယ္၊ အခုဆိုရင္သာသနာေတာ္ႏွစ္ေပါင္း၂၅၅၂ႏွစ္ရွိပါျပီ၊က်ေနာ္တို႕ဆက္ျပီးလုပ္ရပါ့မယ္၊ေမတၱာဆိုေတာ့တျခားဘာသာေတြမွာလည္း ေမတၱာရွိေနတာပဲ ဘာကြာလဲ၊ဒါသိကိုသိရမယ့္ဟာေလေနာ္၊

ဒီေတာ့စဥ္းစားပါ ဘယ္လိုကြာလဲ၊ ေထရ၀ါဒကိုအမွန္တကယ္ခ်ည္းကပ္မယ္ဆိုရင္ အေရးပါတဲ့အခ်က္ထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္ညဏ္ပါတယ္၊ ဆရာ့ညဏ္၊စာအုပ္ညဏ္၊အငွါးညဏ္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ပိုင္ညဏ္ပါ၊

က်ေနာ္လည္း သိသေလာက္ေလးျပန္ေျပာေနတာပါ၊ဒီသသနာေတာ္ၾကီးကိုအေျခခံျပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ က်ေနာ္တို႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ဥပေဒ၊ေတြကို ျပန္ၾကည့္ေပးၾကပါ၊

ဒီေတာ့ဒီသာသနာေတာ္ၾကီး ပ်က္စီးျခင္း၊ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းဆိုတာ၊ က်ေနာ္တို႔ကြယ္ေပ်ာက္တာပါပဲ၊ဒီေတာ့ဒီတာ၀န္ဟာ
အာလံုးမွာရွိေနပါတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ျပန္ေျပာခ်င္တယ္ေလ ေမ့ေနမွာစိုးလို႔ပါဗ်ာ။

က်ေနာ္ဘာမွမဟုတ္ဘူး သာသနာေတာ္ကိုခ်စ္တဲ့သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ၊အဲ သာသနာေတာ္ကို ခ်စ္တဲ့သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ၊ သာသနာေတာ္ရဲ႔တန္ဖိုး ကို နား လည္ ေအာင္ က်ဳိးစာေနသူတစ္ေယာက္ပါ ထိုက္သင့္သေလာက္ လည္း နား လည္ ပါတယ္။

အေျခခံအက်ဆုံး က်မ္းစာ လို႔က်ေေနာ္တို႔နား လည္ေနတဲ့ပရိတ္ေတာ္ၾကီးေတြ ထဲမွာေတာင္ က်ေနာ္တို႔ မသိနိုင္ေသးတဲ့ လမ္းညြန္ခ်က္ေတြပါေနပါတယ္(မွတ္ခ်က္- ပညာရ်င္မ်ားတတ္သိနားလည္ျပီးသူမ်ား ကို မဆို လိုပါ ၊က်ေနာ္ကန္ေတာ့ ပါတယ္)
ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ကို အေျခခံျပီးေရးတဲ့ စာမွန္သမွ်ဟာ သစၥာနဲ႔ မလြတ္ပါဘူး၊ ဒီေတာ့ စာဖတ္တိုင္း သစၥာ ဆိုက္ေအာင္ ဖတ္ဖို႕က က်ေနာ္တို႔တာ ၀န္ေလ၊
ျမင္တဲ့ အျမင္တိုင္း ကလည္း သစၥာ ဆိုက္ ေအာင္ ျမင္တဲ့ အျမင္ ျဖစ္ဖို႔ လို ပါတယ္၊ အငွားသိ ကို ဦးစားမေပး ဦးေခါင္းမခ်တဲ့ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကိုအငွားသိနဲ႔လမ္းဆုံးေနတာဟာျမတ္စြာဘုရားကိုေစာ္ကားေနသလိုပါပဲ လို႕ က်ေနာ္ ထင္တယ္။
ဒီေတာ့ အင္မတန္ေလးနက္သိမ္ေမြ႔တဲ့ ေထရ၀ါဒ ဆိုတာ သမုတိသစၥာေရာ ဓ ပရမတၳသစၥာကိုပါ ပိုင္ႏုိင္သိျမင္ေစတဲ့ အနိင္းမဲ့သင္ၾကား ခ်က္ ပါလို႔ မွတ္ ယူနား လည္ ေနမိပါတယ္။

အျမင္

သစၥာကိုရွာဖို ငါဟာတိမ္တိုက္စီးျပီးခရီးထြက္
ေမတၱာ ကိုရွာဖို႔ ငါဟာ ေျမလႊာအႏွ႔ံခရီးဆက္
မာယာရထားနဲ႔တူတဲ့ တိမ္တိုက္က
ငါ့ကို သစၥာဆိုတာ ကိုသင္ေပးတယ္
ျပေပးတယ္ သိေစတယ္။

ခႏၱီအားနဲ႔တူတဲ့ေျမလြာက
ငါ့ကို ေမတၱာဆိုတာကို သင္ေပးတယ္
ျပေပးတယ္ သိေစတယ္။

မိုးတိမ္နဲ႔ေျမလြာ
အေျခေနျခားကြဲေသာ္ျငားလည္း
ညဏ္စိုက္သက္၀င္
အႏွစ္ျမင္ေသာ္
ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ
ျမတ္ဓမၼကို မုခ်သိလိမ္မည္သာတည္း။

စေလဦးပုည၏ သဂၤါယနာမွတ္တမ္း

က်ေနာ္စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ျဖစ္တယ္ဗ် အဲဒီစာအုပ္ကေတာ့ အခုဆိုရင္ ရွားပါးစာရင္း၀င္ေနပါျပီ ဒီအထဲက ဗဟုသုတအခ်ဳိ႔ကို မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့စိတ္က တားမႏုိင္ဆီးမရျဖစ္လာလို႕ ေလာေလာဆယ္ေရးေနတဲ့ ေထရ၀ါဒကို ဦးခိုက္ျခင္း အပိုင္း (၂)ကို ရပ္ျပီး ၾကား ျဖတ္ တင္လိုက္တာပါ အဲ မွားတာမွန္တာကေတာ့ပညာရွင္ေတြေျပာၾကပါလိမ့္မယ္က်ေနာ္အေနန႕ဲကကေတာ့ဒီစာကို ဖတ္ ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ေရွးကလူၾကီးေတြ သာသနာေတာ္ဆိုတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမထြန္းကားျပန္႔ ပြါးေရး သန္႔ရွင္းတည္တန္႔ေရးအတြက္ အလုပ္ေတြအမ်ားၾကီး လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ အခု က်ေနာ္တို႔အလွည့္ လို႔ေတြးမိတယ္…“လာ ၾကက်ေနာ္တို႕အတူတူ လုပ္ၾကမယ္” ။

စာအုပ္နာမယ္က သာသနမုခက်မ္း

ေရးတဲ့သူက ဆရာၾကီးဦျမသိန္းထြန္း

(ပိဋကတ္တၱရပါရဂူ-၀ိပႆနာဓမၼပါေမာကၡ)

( ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေျမး)

အၾကိမ္က (တတိယအၾကိမ္)

ခုႏွစ္က (ျမန္မာ ၁၃၁၄ ခု)

ပုံနိပ္တိုက္က ေယာဂီပုံနိပ္တိုက္ ၂၄၅-လြီစၥလမ္း ၊ရန္ကုန္

ထုတ္ေ၀သူက ဦးေမာင္ၾကီး (ဆန္းလိုက္)

၂၈၃- ကရစ္လမ္း၊ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္း။

တန္ဖိုး ၂- က်ပ္တဲ့

အဲဒီအထဲက ဖတ္ရတာကို ျပန္ေျပာျပေၾကာင္းပါခင္ ဗ် ဒီအထဲမွာသဂၤါယနာ ဆိုတဲ့အခန္းပါပါတယ္

တစ္ျခား ေတာ္ ေတာ္နက္တဲ့၀ိပႆနာ ပြားနည္းေတြလည္းရွိပါတယ္ က်ေနာ္မၾကားေတာင္ မၾကားဘူးပါဘူးခင္ဗ် တခ်ဳိ႔ဆရာေတာ္ ေတြ ၊လူပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕နည္းေတြပါတယ္၀ိပႆနာအေၾကာင္းကို ရွင္ျပထားတာပါ။ အခုက်ေနာ္ျပန္ေျပာတာက သဂၤါယနာဆိုတဲ့ အခန္းပါ။

ရြာစဥ္ရြာစားမင္းလွ သခၤယာဘြဲ႕ခံ စေလဦပုံညစီရင္အပ္ေသာ သာသနပေ၀ဏိယအလကာၤ၌ မင္းတံုးမင္းအထိ (၁၁)ၾကိမ္ေျမာက္သဂၤါယနာတင္ျပီးေၾကာင္းကိုေတြ႔ရသည္။

ပ႒မသဂၤါယနာ။ ။ ရာဇျဂိဳလ္ျပည္၊အဇာတသတ္မင္းသည္၊ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္စံျပီးေနာက္ ေလးလေျမာက္တြင္ အရွင္မဟာကႆပ ရဟႏၱာၾကီးကိုအမႈဳးျပဳ၍ ရဟႏၱာျမတ္ ၅၀၀ တို႔နဲ႔(ရ) လ တိုင္တိုင္ သဂၤါယနာတင္သည္။

ဒုတိယသဂၤါယနာ။ ။ေ၀သာလီျပည္ ကာလာေသာက မင္းသည္၊သာသနာႏွစ္ ၁၀၀ ၌ အရွင္မဟာယသ ရဟႏၱာၾကီးကိုအမွဴးထား၍ရဟႏၱာ(၇၀၀) တို႔နဲ႕အတူ(၈) လတိုင္သဂၤါ ယနာတင္သည္။

တတိယသဂၤါယနာ။ ။ပါဋလိပုဋ္ သီရီဓမၼာေသာက မင္ၾကီး သာသနာႏွစ္ ၂၃၅ ႏွစ္၌အရွင္မဟာေမာဂၢလိတိႆပုတၱမေထရ္ ၾကီးအမွဴးျပဳ၍ ရဟႏၱာ(၁၀၀၀)နဲ႕ (၉)လ လုံး သဂၤါယနာ တင္ပါသည္။

စတၱဳထသဂၤါယနာ။ ။လကာၤဒီပကၽြန္း ၀ဋ္ဋ၈ါမဏိမင္းသည္ သာသနာႏွစ္ (၄၅၀)၌ ရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ကိုအမွဴးထားလွ်က္ ရဟႏၻာၾကီး (၅၀၀)တို႕နဲ႔ေပထက္အကၡရာတင္သည္။

ပဥၥမသဂၤါယနာ ။ ။ သာဂလျပည့္ရွင္မိလိႏၵမင္ၾကီးသည္ သာသနာႏွစ္(၅၀၀)၌ ရွင္နာဂသိန္ကိုအမွဴးထား၍ သဂၤါယနာတင္သည္။

ဆ႒မသဂၤါယနာ။ ။ သု၀ဏၰဘုမၼိသထုံျပည္ဓမၼပါလမင္းသည္ သာသနာႏွစ္(၉၅၆)၌ ရွင္မဟာ ဗုဒၶ ေဃာသနဲ႕တိုင္ပင္၍ ပိဋကတ္သုံးပုံ၏အက်ဥ္းဂါထာေပါင္းတသိန္းေလးေသာင္း ရွိေသာ ၀ိသုဒၶိမဂ္အပါ၀င္ သဂၤါယနာတင္သည.္။

သတၱမသဂၤါယနာ။ ။ ပုဂံျပည္အေနာ္ရထာမင္းသည္ သာသနာႏွစ္(၁၆၀၁)ႏွစ္၌၊အတိုရသႏွစ္ ၄၉၁ ႏွစ္တြင္၊ ရဟႏၱာရွင္အရဟံကို အမွဴးျပဳလွ်က္၊ရဟႏၱာ(၁၀၀၀) တို႔နဲ႕အတူသဂၤါယနာတင္သည္။

အ႒မသဂၤါယနာ ။ ။ ရတနာပူရအင္း၀ျမိဳ႕ေတာ္၌ သာသနာႏွစ္(၂၀၇၀)ျပည့္၊သကၠရာဇ္(၈၈၈) ခုႏွစ္ ရွမ္းသိုဟန္ဘြားသည္၊ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကိုဖ်က္ဆီးပစ္ရာတျပက္ျမိဳ႕သားရွင္တိႆဇနနဲ႔ဒုတိယေဇတ၀န္ဆရာေတာ္တို႕၊ညွိႏုိင္းတိုင္ပင္ၾကကာသဂၤါယနာတင္ၾကသည္။

န၀မသဂၤါယနာ ။ ။ ရတနာသိခၤ ကုန္းေဘာင္ျပည္၊အေလာင္းမင္းတရားၾကီးသည္၊သာသနာႏွစ္ (၂၂၉၇)ႏွစ္၌သကၠရာဇ္ ၁၁၁၅ ခုႏွစ္တြင္၊ မဟာအတုလယသဓမၼရာဇာဂုရု၊နာမံေတာ္ရွိေသာ မေထရ္ၾကီး ကိုအမွဴးျပဳ၍ သဂၤါယနာတင္သည္။

ဒသမသဂၤါယနာ။ ။ အင္း၀ျပည္စဥ္႕ကူမင္းသည္သသသနာႏွစ္(၂၃၂၀)ႏွစ္၊သကၠရာဇ္(၁၁၃၈) ခုႏွစ္တြင္၊ ရွင္၇င္းမတိမာန္၊ရွင္နႏၵမာလာတို႔နဲ႕သဂၤါယနာတင္သည္။

ဧကဒသမသဂ္ါယနာ။ ။ရတနာပုံမႏၱေလးေနျပည္ေတာ္မင္းတံုးမင္းျမတ္သည္၊သာသနာႏွစ္(၂၄၁၅)ႏွစ္ သကၠရာဇ္(၁၂၃၃)ခုႏွစ္၌၊ပရိယတၱိ၀ိသာရဒသီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ေတာ္မူေသာရာဇဂုရုတံဆိပ္ေတာ္ရ၊ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ပိဋကတ္သုံးပုံ၌၊လိမၼာေတာ္မူၾကကုန္ေသာ၊ရဟန္း(၂၀၀၀)တို႕အျပင္၊အတြင္း ၀န္ခန္းပတ္ျမိဳ႕စားၾကီးမင္းၾကီးမဟာဥဇနာ၊ေယာျမိဳ႕စားမင္းၾကီးမင္းလွမဟာစည္သူ၊သံေတာ္ဆင့္မိုင္းခိုင္းျမိဳ႕စားသီရိေဇယ်သူ၊ သံေတာ္ဆင့္ေနမ်ဳိးရာဇစည္သူတို႕ကိုၾကပ္ေစ၍(၅)ႏွစ္ေက်ာ္မွ်ေရးသားထုလုပ္ေစေသာ၊ ၀ိနည္း၅က်မ္းပါဠိ္ေတာ္ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ(၁၀၀)အဘိဓမၼာခုႏွစ္က်မ္းပါဠိေတာ္ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ (၂၀၈)ခ်ပ္၊သုတ္သုံက်မ္းပါဠိေတာ္ေက်ာက္ခ်ပ္ေရ(၄၁၀)တို႕ကိုကုသိုလ္ေတာ္၊ေလာကမာရဇိန္ေစတီေတာ္ၾကီးအတြင္း၊အုတ္ျပာႆတ္ဂူ၊(၇၂၈)လံုးတည္ေတာ္မူ၍စုစုေပါင္းေက်ာက္ခ်ပ္ေရ(၇၂၈)တြင္၊ ေက်ာက္စာပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို၊ေသလကၡရသဂၤါယနာတင္သည္။

ဒါစေလဦးပုံညရဲ႕သဂၤါယနာတင္စာရင္းပါ၊ပဥၥမအၾကိမ္ကေန၊ဒသမအၾကိမ္ထိသဂၤါယနာတင္စာရင္းဟု ဆရာေတာ္ၾကီပညာရွင္ၾကီးမ်ားအမွတ္မယူေသာ္လည္း၊ေရွးျမန္မာတို႔သည္မိမိတို႔၏စြမ္းေအားရွိသေလာက္ သာသနာေတာ္တည့္တန္႔ေရး၊သန္႕ရွင္းေရး၊ျပန္႔ပြါးေရးကို၊ဦးလည္မသုံထမ္းရီကခဲ့ၾကပါသည္ဆိုေသာအေထာက္ထား ကိုျပနုိင္ခဲ့ပါသည္ဟုဆိရပါမည္၊

အခုေသာ္ကား သာသနာေတာ္အရွည္တည္တံ့ေနေစရန္ အကၽြန္တို႔၀န္သာျဖစ္ေတာ့အံ့။

Tag Post



ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုး ည တဲ့ တူမေတာ္ Dream က Tag လာေတာ့ ဘယ္လိုေရးရမလဲေပါ့ စဥ္းစား တယ္ ေနာက္ဆုံးဆိုတာ နိဂုံးခ်ဳပ္တာကို ေျပာလို႔ရပါတယ္ ထပ္ျပီးမျဖစ္ေတာ့တာေပါ့ေနာ္ တကယ္ေကာ က်ေနာ္တို႔ ဘ၀ေတြ ျပီးေတာ့ ညေတြ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားျပီလား လို႔ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ေမးမိျပန္တယ္ လက္ရွိဘ၀ေတြ ခ်ဳပ္ျပီး ေနာင္ဘ၀အသစ္ေတြစမဲ့ဟာက ေသခ်ာေနေတာ့ အဆံုးမဲ့တဲ့ ဘ၀ျဖစ္စဥ္တစ္ခုေပါ့ အခုဘ၀လူ ေနာက္ဘ၀ေခြး ေနာက္လာမဲ့ ဘ၀ေတြ ခႏၶာေတြ..မဆုံေသး ဘူးဆိုေတာ့ နိဂုံးအတုေပါ့ဗ်ာ။

အခုလည္း ႏွစ္သစ္အစတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ျပီေပါ့ဗ်ာ။ အတိတ္ျဖစ္သြားျပီေပါ့၊က်ေနာ္တို႔ေျခလွမ္းေတြ က မၾကာခင္မွာ တဖက္ကိုကူးေတာ့မယ္ေလ။ ေန႔ံစဥ္မၾကာခဏ စိတ္ထဲရြတ္ေနျဖစ္တဲ့ သံေ၀ဂအလကာၤ တစ္ပုဒ္ကို ပိုျပီးသတိရလာတယ္ ေလးေလးနက္နက္ဆင္ျခင္လာတယ္။

“တစ္ေနကြယ္၊ေသနယ္ကိုတစ္ေန႔ကူး

ေနကြယ္ပါမ်ားရင္ကြယ့္

ေသနယ္ကိုသြားရမယ္

တားမရဘူး”

ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး ရဲ႕ဒီသံေ၀ဂ လကၤာေလးကို က်ေနာ္မၾကာခဏ ရြတ္ဆိုမိေနတယ္။

ေနာက္ဆံုးညတဲ့၊တိတိပပဆိုရရင္ေတာ့္ 2008 ႏွစ္ေဟာင္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးည က်ေနာ္ႏွစ္သစ္ကို ျငိမ္း ခ်မ္းစြာေထြးေပြ႕ခ်င္တယ္၊ထြက္လာမဲ့ေနမင္းကိုေမတၱာနဲ႕နုတ္ဆက္ၾကိဳဆိုခ်င္တယ္အလားတူပဲအား လုံးကိုလည္း ရင္ထဲျငိမ္ေအးေစခ်င္တယ္ အဲ လိုျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပိဳပ်က္စျပဳေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ေထရ၀ါဒ အေဆာက္အအုံကို က်ေနာ္တို႕တက္ညီ လက္ညီ ျပန္ေဆာက္ရမယ္။ဒီလိုေတြးရင္ း ္နဲ႔ က်ေနာ္ဘုရားေပၚတက္ျပီး တရားဦဓမၼစၾကာၤကို ရြတ္ဆိုဆင္ျခင္မိတယ္ ႏွစ္ဦးေလ..တရားဦးနဲ႔ ပူေဇာ္ခဲ့တာေပါ့ ေနာက္ေတာ့္ သႏၱိသုခႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ပထမေျခလွမ္းလို႔ေျပာႏုိင္တဲ့ သရဏဂုံကို လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးေရးသားေတာ္မူခဲ့တဲ့ မဟာသရဏာဂုံ ၾကီးကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ရင္း

က်ေနာ္စိတ္ကိုႏွစ္ေနလိုက္တာ။

ျပးီလို႔ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့.. ေဟာ ေနထြက္ေတာ့မယ္ ေလ၊ႏွစ္သစ္တစ္ခုရဲ.ေန႔သစ္က အေရွ႕ ဆီမွာစေနျပီေလ။

ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။




ေထရ၀ါဒသို႕ ဦး ခိုက္ျခင္း(၁)

ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးမသာသနာေတာ္သည္ အိႏၵိယ၌ BC ၆ ရာစုမွစခဲ့ၿပီး AD ၁၂ ရစု၌ကြယ္၏။ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ရမည္ဆိုလွ်င္ ပင္ရင္း႒ာန၌ သာသနာေတာ္ဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ သည္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၈၀၀)မွ်သာ တည္ခဲ့ျပီးေနာက္၊ ၀ါဒအႏၱရယ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အႏၱရယ္တို႔ေၾကာင့္ မူလေနရာ၌ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရပါ၏။

ျဗာသၼဏ၀ါဒနဲ႔တိုက္ခိုက္ရင္း မူလေထရ၀ါဒသည္ မဟာယနသို႔ ကူးခဲ့ရ၏။ ေနာက္ဆံုး မူလပင္မ နယ္ေျမ ျဖစ္ေသာအိႏၵယမွ လြင့္ထြက္ခဲ့ရသည္ကို က်ေနာ္တု႔ိေတြ႕ရ၏၊ ဖတ္ရ၏၊ ထို႔အတူ ၾကားနာခဲ့ရပါ၏။ က်ေနာ္တို႔သည္လည္း စစ္မွန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကိုရခဲ့ပါ၏။ ရခဲ့သည္ဟုဆိုရာ၌

ဒႆနလည္းပါ၏၊ က်င့္စဥ္လည္းပါ၏။ ၀ိဇၨာ(အသိ) စရဏ(အသိနဲ႔ထပ္တူညီေသာအက်င့္) ကို လည္းရခဲ့ပါ၏။ သို႕ေသာ္ ကံတရားေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕သည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္ကို ရခဲ့ပါသည္ဟုဆိုလွ်င္ သာသနာေတာ္အား က်ေနာ္တို႔ဆီအေရာက္ သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကကုန္ေသာ မေထရ္ျမတ္တို႔ႏွင့္ သာသနာျပဳ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းတို႔၏ ေက်းဇူးတရားကို ေမ့ေနျခင္းသာျဖစ္ပါ၏။ ေလာက၌ ေက်းဇူးကင္းသူဟူ၍မရွိ သူ႔ေက်းဇူးကိုသိျပီး ဆပ္ရမည္သာ။

ထိုေက်းဇူးရွင္တို႔၏ စြြမ္းေဆာင္မႈတို႔ေၾကာင့္ ရရွိလာေသာ က်ေနာ္တို႔၏ ေရေျမေပၚ၌ ေထရ၀ါဒသည္ အမွန္တကယ္ခိုင္ခန္႔စြာ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ျပီးဟုဆိုလွ်င္ က်ေနာ္တို႔သည္ အမွန္တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းေသာ တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ႏုိင္ျပီးျဖစ္ပါမည္။
စင္စစ္ ျမန္မာျပည့္သို႔ ေထရ၀ါဒေရာက္ရွိေနသည္မွာ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ သီရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီး ကိုးတိုင္းကိုး႒ာန သာသနာျပဳလႊတ္စဥ္ကပင္ ျဖစ္၏။ အေထာက္အထာမခိုင္ေသာ အျဖစ္မ်ားရွိေနေစ ကာမူ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ကတည္းက ျမန္မာျပည္သို႕သာသနာေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း ဘုရားသမိုင္းမ်ာကဆို၏။

ထိုမွ် ႏွစ္ေပါင္းၾကာခဲ့ျပီ္ျဖစ္ေသာ က်ေနာ္တို႔အမိေျမေပၚရွိ ေထရ၀ါဒသည္ မျပိဳနုိင္ေသာအင္းအားျဖင့္ ရပ္တည္နုိင္ပါျပီေလာ?

ထိုေမးခြန္းကို ေျဖရန္အတြက္ က်ေနာ္တို႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမကို ျပန္လည္တူးေဖၚ ရပါလိမ့္မည္။
အမွန္အားျဖင့္ ဗုဒၶ၀ါဒဟူသည္ သစၥာ၀ါဒသာျဖစ္၏။ ျမတ္ဗုဒၶကို တနည္းအားျဖင့္ “သိသူ” ဟုဆိုၾက၏။ ဘာကိုသိသနည္းဟုေမးေသာ္ သစၥာတရားကို သိသူျဖစ္ပါ၏။ ေလာက၌ သိစိတ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတိုင္း သည္ သိစရာအာရုံကို သိၾကသည္သာျဖစ္ပါ၏။ သ႔ိုေသာ္ သိပုံျခင္းကားမတူေခ်။ သိသည္ဟူဆိုရာ၌ လည္း ကြဲေသး၏။ မိမိညဏ္အဆင့္ကို မွီ၍ အသိကြဲၾကသည္မွာ ေလာကနိယာမျဖစ္သည္သာ။

သုတမယညဏ္ျဖင့္လည္း သိ၏။ စိႏၱာမယညဏ္ျဖင့္လည္း သိ၏။ ဘ၀နာမယညဏ္ျဖင့္လည္း သိ၏။
ထိုေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔၊ အႏၶပုထုဇဥ္တို႔၏ အျမင္အရ လူတြင္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ၊ ကုလားတရုတ္ ရွိ၏။
ကလ်ာဏပုထုဇဥ္တြင္ လူကို လူလိုျမင္၏ အရိယာအဆင့္တြင္မူ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရအျဖစ္ ျမင္ သည့္တိုင္ အဆင့္ဆင့္သြား၏။ ျမတ္စြာဘုရားအတြက္မူကား ကိေလသာကို အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ျပီးျဖစ္၍ ေလာကတစ္ခုလံုးကို သုညတ အျဖစ္သာျမင္ေတာ့၏။
သို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမဓမၼသည္ ဘက္လိုက္မႈအကင္းဆံုးျဖစ္ပါ၏။

ကိေလသာတန္းလန္းနဲ႔ ျပဳစုထားေသာ အယူအေတြးမ်ားတြင္ အနည္းႏွင့္အမ်ားဆိုသလို ဘက္လိုက္မႈ ပါသည္ကို က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရမည္သာျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ မဟာၾသ၀ါဒကား။

မေကာင္းမႈေရွာင္
ေကာင္းမႈေဆာင္
ျဖဴေအာင္စိတ္ကိုထား

ဟု လူတိုင္း အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶ၀ါဒကို ေလ့လာဘူးသူတိုင္း သိေနျပီးျဖစ္ပါ၏။ သို႔အတြက္ ေထရ၀ါဒကို သုံးသပ္ဆင္ျခင္ရာတြင္ အဆိုပါတရားကို လက္ကိုင္ျပဳရမည္သာ ျဖစ္သည္။

ေထရ၀ါဒ၏ ပန္းတိုင္သည္ သႏၱိသုချဖစ္၏။ ပန္းတိုင္သို႔သြားရာတြင္ က်ေနာ္တို႔သည္ ကိေလသာ မစင္ေသးသည့္ အားေလ်ွာ္စြာ မေကာင္းမႈ၊ ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္မည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း က်ေနာ္တို႔သည္ မိမိ၏အတၱအား ေရွ႕တန္းမတင္မိေစရန္ ၾကိဳးစားအားထုတ္သင့္ပါ၏။

မေကာင္းမႈကို မလြဲသာ၍ ျပဳလုပ္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ေလာက၌ ဓမၼထြန္းကားေရး အတြက္သာ ျဖစ္သင့္ပါ၏။
အမွန္စင္စစ္ ေထရ၀ါဒကို လက္ေတြ႔က်င့္သုံးမည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ မိမိကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ျဖဴသည္ ထက္ ျဖဴေအာင္ သီလျဖင့္္ ေဆးေၾကာရပါမည္။ မိမိစိတ္ကိုလည္း ျဖဴသထက္ျဖဴေအာင္ သမာဓိျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘာ၀နာျဖင့္လည္းေကာင္း အထပ္ထပ္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ေစရပါမည္။ ထိုသို႔ မဟုတ္ပါက က်ေနာ္တို႔၏ေထရ၀ါဒသည္လည္း က်ေနာ္ တို႔ေျမေပၚမွ လြင့္ပါးလိမ့္မည္။
ဤေနရာ၌ အလြန္မွတ္သားဖြယ္ သံေ၀ဂရဖြယ္ က်ေနာ္တို႔ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရမည့္ စကားတခ်ဳိ႕ကို ထပ္၍ တစ္ခါျပန္ေျပာရပါလွ်င္….

“ေထရ၀ါဒ အုတ္ျမစ္ဟူသည္ ေက်ာက္သားမ်ား၊ သံမ်ား အဂၤေတမ်ားမဟုတ္။
အေဆာက္အအုံဆိုင္ရာ ပစၥည္းဟူသမွ်တို႔သည္ တစ္ခ်ိန္က မည္မွ်ပင္လက္ရာေျမာက္ေစကာမူ
ေနက္ဆံုးတြင္မူ ဘာသာေရးအတြက္ တန္ဖိုးမရွိလွေတာ့ဘဲ ေရွးေဟာင္းသုေတသန အတြက္သာ
အသုံက်ေတာ့၏”
ထိုေၾကာင့္ “ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ဟူသည္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာသာျဖစ္၏”
(ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္)

၂၀၀၉ ဆုေတာင္း

« Older entries Newer entries »